این برنامه در سه بخش در مایه دشتی اجرا شده است
بخش اول
اواز: استاد دلسوخته محمود محمودی خوانساری
اهنگساز: اسدالله ملک
کلام: بهادر یگانه
بخش دوم
اواز : استاد عبدالوهاب شهیدی
اهنگساز :استاد یگانه مرتضی محجوبی
کلام اواز: رهی معیری
تنظیم: حواد معروفی
بخش سوم
اواز: استاد غلامحسین بنان
اهنگساز: استاد مرتضی محجوبی
کلام: رهی معیری
اواز: محمود محمودی خوانساری
با همکاری هنرمندان: اسدالله ملک/فرهنگ شریف
غزل: ابوالحسن ورزی/نظامی
اهنگ: بیات ترک
باد بهار آمد و آورد بوی تو
شد تازه باز در دل من آرزوی تو
در آرزوی آنکه چو گل در برت کشم
هر صبح چون نسیم دویدم به کوی تو
چون غنچه ای که باز شود در سپیده دم
گردد شکفته این دل خونین به روی تو
تا پاکتر به روی تو افتد نگاه من
خود را به اشک شوید و آید به سوی تو
پروانه و نسیم و من ای گلبن مراد
هستیم روز و شب همه در جستجوی تو
ای مرغ شب به داغ که سوزی،که درد او
خون می کند فغان تو را در گلوی تو
ای دل عزیز دار که داروی زندگی است
آن می که دست عشق کند در سبوی تو
با همکاری هنرمندان: نادر گلچین/ علیرضا افتخاری/حسام الدین سراج
دستگاه: چهار گاه
بخش اول
اواز: گوشه صوفی نامه با صدای هنرمند بی ادعا ومظلوم رضوی
سروستانی
نی: محمد موسوی
بخش دوم
اواز: جسین قوامی
تار: جلیل شهناز
بخش سوم
اواز: علیرضا افتخاری
تصنیف قدیمی
اواز: محمودی نازنین
تار: فرهنگ موسیقی ایرانزمین فرهنگ شریف عزیز
اواز شوشتری
بار غمی که خاطر ما خسته کرده بود
عیسی دمی خدا بفرستاد و برگرفت
اواز: محمد رضا شجریان
تار زنده یاد: لطف الله مجد
دستگاه: سگاه
غزل: شیخ اجل سعدی
بخش اول
اواز: محمود محمودی خوانساری
ویلون: اسدالله ملک
غزل اواز: شهریار
دستگاه: شور
بخش دوم
قطعه ضربی
ساخته: همایون خرم
اواز: حسین قوامی
شعر: رهی معیری
بخش اول:
تصنیف: افتخار افاق
خواننده: محمد رضا شجریان
بخش دوم:
خواننده: غلامحسین بنان
تصنیف: مرا عاشقی شیدا تو کردی
بخش سوم:
یاد یار مهربان
خواننده: کاوه دیلمی
اواز: محمود محمودی خوانساری
تار: جلیل شهناز
دستگاه: ماهور
غزل اواز: موید ثابتی
اواز: محمود محمودی خوانساری
غزل اواز: هوشنگ امیر ابتهاج
اهنگ: دشتی
بگذر شبی به خلوت این همنشین درد
تا شرح آن دهم که غمت با دلم چه کرد
اواز: محمود محمودی خوانساری
تار: فرهنگ شریف
اهنگ: شوشتری
غزل اواز: بیرعرفان حافظ
ویلون: همایون خرم
سنتور: مجید نجاحی
تنبک: جهانگیر ملک
اهنگ: بیات اصفهان
غزل اواز: بیر عرفان حافظ
اواز: محمد رضا شجریان
سنتور:فرامرز بایور
کمانچه: رحمت الله بدیعی
عود:حسن منوچهری
تنبک:محمد اسماعیلی
غزل: استاد سخن سعدی
اواز: محمد رضا شجریان/ غلامحسین بنان
سه تار : احمد عبادی
غزل اواز: استاد سخن سعدی
دستگاه: سه گاه
اواز: محمد رضا شجریان
اواز: محمود محمودی خوانساری
تار: فرهنگ شریف
غزل اواز: بزمان بختیاری
دستگاه: شور
بخش اول
اواز: محمود محمودی خوانساری
همنوازان: حبیب الله بدیعی/ منصور صارمی
غزل اواز:قاانی
بخش دوم
اواز: محمد رضا شجریان
اجرا گروه نوازندگان اوا
بخش اول قطعه ضربی ساخته محمد رضا لطفی
مثنوی دشتی
به اهتمام : محمد رضا لطفی
غزل اواز: بیر عرفان حافظ
اواز: محمد رضا شجریان
تصنیف کبوتر
شعر از: ملک الشعرا بهار
اواز: ابوعطا
خواننده: محمد رضا شجریان
تصنیف: نسیم سحر
شعر از: ملک الشعرا بهار
اواز: ابو عطا
خواننده: نور الدین رضوی سروستانی
اجرا: نوازندگان گروه شیدا
تصنیف: فسانه
شعر از: نیما یوشیج
اهنگساز: کیوان ساکت
اواز: ابوعطا
خواننده: ایرج بسطامی
همنوازان: همایون خرم/مجید نجاحی/جهانگیر ملک
اهنگ: بیات زند
غزل اواز: بیر عرفان حافظ
اواز: محمد رضا شجریان
تار: محمد رضا لطفی
خواننده: محمد رضا شجریان
غزل اواز: بیر عرفان حافظ
دستگاه: گوشه نهفت دستگاه نوا وگوشه های راست وجامه دران وبیات راجه ومایه اصفهان
اجرای تصنیف در اصفهان وفرود در راست بنجگاه
تار: محمد رضا لطفی
نی: عبدالنقی افشار نیا
تنبک: همایون شجریان
خواننده:محمد رضا شجریان
غزل اواز: بیر عرفان حافظ
درامد:شورو گوشه های رضوی وحجاز ودوبیتی
بخش اول
اواز: حسین قوامی
ویلون: حبیب الله بدیعی
سنتور: مجید نجاحی
دستگاه: سه گاه
بخش دوم
اواز: ایرج بسطامی
به اهتمام: برویز مشکاتیان
اواز: سیاوش
تار: محمد رضا لطفی
بیش درامد بیات اصفهان: مرتضی نی داود
غزل اواز:استاد سخن سعدی شیرازی
سخن عشق تو بی ان که براید به زبانم
رنگ رخساره خبر می دهد از سر نهانم
گاه گویم که بنالم ز بریشانی حالم
باز گویم که عیانست چه حاجت به بیانم
من در اندیشه انم که روان بر تو فشانم
نه در اندیشه که خود را زکمندت برهانم
گر چه تو شیرین زمانی نظری نیز به من کن
که به دیوانگی از عشق تو فرهاد زمانم
نه مرا طاقت غربت نه تو را خاطر قربت
دل نهادم به صبوری که جز این چاره ندانم
من همان روز بگفتم که طریق تو گرفتم
که به جانان نرسم تا نرسد کار به جانم
سخن از نیمه بریدم که نگه کردم ودیدم
که به بایان رسدم عمر و به بایان نرسانم
ای مه من، ای بت چين ای صنم . لالـه رُخ، زهره جبیين ای صنم
تا به تـو دادم دل و دين ای صـنم , برهمه كس گشته یقين ای صنم
من زتو دوری نتوانم دیگر , جانم , وزتو صبوری نتوانم دیگر
بيا حبيبم، بيا طبيبم(۲)
هر كه تو را ديده ز خـود دل بريد , رفته ز خود، تا كه رُخت را بديد
تير غمت، چون به دلِ من رسيد , همچو بگفتم كه همه كس شنيد
من زتو دوری نتوانم ديگر , جانم , وزتو صبوری نتوانم ديگر
بيا حبيبم، بيا طبيبم(۲)
ای نفـسِ اُنـسِ تـو احيای من
چون تويی امروزه مسيحای من
حالت جمعی تو پريشان كنی , وای به حال دل شيدای من
من زتو دوری نتوانم ديگر , جانم , وزتو صبوری نتوانم ديگر
بيا حبيبم، بيا طبيبم(۲)
اواز: محمود محمودی خوانساری
همنواز اواز: فرهنگ شریف
غزل اواز: پزمان بختیاری
از که پرسم من دلخسته که دلدار کجاست
سوختم سوختم
سوختم ز اتش تن دود چه شد یار کجاست
انچنان رفته ام از یاد حریفان که دگر یاد
کس نپرسد زخود ان صید گرفتار کجاست
گر از این یار جفا پیشه بریدم
ای نصیحت گر من یار وفادار کجاست
اواز: حسین قوامی
با همکاری هنرمندان: همایون خرم/فرهنگ شریف/امیر ناصر افتتاح
غزل اواز: امیر هوشنگ ابتهاج (سایه)
بیا که بار دگر گل به بار می آید
بیار باده که بوی بهار می آید
هزار غم ز تو دارم به دل، بیا ای گل
که گل شکفته و بانگ هزار می آید
طرب میانه ی خوش نیست با منش چه کنم
خوشا غم تو که با ما کنار می آید
نه من ز داغ تو ای گل به خون نشستم و بس
که لاله هم به چمن داغدار می آید
دل چو غنچه ی من نشکفد به بوی بهار
بهار من بود آن گه که یار می آید
نسیم زلف تو تا نگذرد به گلشن دل
کجا نهال امیدم به بار می آید
بدین امید شد اشکم روان ز چشمه ی چشم
که سرو من به لب جویبار می آید
مگر ز پیک پرستو پیام او پرسم
وگرنه کیست که از آن دیار می آید
دلم به باده و گل وا نمی شود، چه کنم
که بی تو باده و گل ناگوار می آید
بهار سایه تویی ای بنفشه مو باز آی
که گل به دیده ی من بی تو خار می آید
اواز: محمد رضا شجریان/غلامحسین بنان/حسین قوامی
اجرای قطعاتی در دستگاه همایون
بخش نخست
اواز: محمد رضا شجریان
غزل اواز: حافظ
اهنگ: پرویز مشکاتیان
روز وصل دوستداران ياد باد بخش دوم اواز: غلامحسین بنان شعر: معینی کرمانشاهی/بابا طاهر چون درای کاروان در میان شب روان بی خبر آمدی همچو رهگذر عمر دیگر کی دهندت نیمه شب از رهگذری می گذری در سفری نکنی گر هوسی ملکوتی نفسی چون درای کاروان در میان شب روان بخش سوم اواز:حسین قوامی اهنگ: مجید وفادار شعر: رهی معیری تنظیم: فریدون ناصری
ياد باد آن روزگاران ياد باد
کامم از تلخي غم چون زهر گشت
بانگ نوش شادخواران ياد باد
گرچه ياران فارغند از ياد من
از من ايشان را هزاران ياد باد
اين زمان در کس وفاداري نماند
زان وفاداران و ياران ياد باد
مبتلا گشتم در اين بند و بلا
کوشش آن حق‌گزاران ياد باد
گرچه صد رود است در چشمم مدام
زنده‌رود و باغ کاران ياد باد
راز حافظ بعد از اين ناگفته ماند
اي دريغ آن رازداران ياد باد ران ياد باد
ياد باد آن روزگاران ياد باد
کامم از تلخي غم چون زهر گشت
بانگ نوش شادخواران
بانگ عمر ما می رسد به گوش
با گذشت این و آن می دهد ندا زمان
هر سحر که ای خفتگان به هوش
بی خبر می روی توشه ای ببر
داستانها در زبانها مانده از کاروانها
زین حکایت با خبر شو
تا بماند داستانی از تو هم در زبانها
بی خبر از قافله در گوشه ی صحراها
در دل این دشت سیه جان تو ای مانده به ره
گمشده در پیچ و خم شوق و تمناها
تو که مرغ فلکی منشین در قفسی
به چه دل بسته شوی به خدا خسته شوی
چو مرادت نبود به مرادی برسی
بانگ عمر ما می رسد به گوش
با گذشت این و آن می دهد ندا زمان
هر سحر که ای خفتگان بهوش
باز دل زارم عاشق شد به مه مشگين مويي
آه كه پريشان دل گشتم ز پريشان گيسويي
از نگاه ماهي دل از كف دادم
در كمند زلفي به دام افتادم
آتشي فتاده بر جانم از نو
كرده نو گلي پريشانم از نو
برده دلم روي مهي
گردش چشم سيهي
فسونگر ياري
پري رخساري
اي دل ز عشق خوبان جز محنت دگر چه ديدي
كز نو ز يك نگاهي جان دادي بلا خريدي
خون شوي دلا كه از نو مرا در آتش عشق افكندي
دل به كار عاشقي بستي و ز عيش و راحت بركندي
دل من
به عشق روي مهش
ز حسرت نگهش
چو لاله از غم خون گردد
كنم از
ستيزه خويي او
فغان چو لاله فزون
جفاي او افزون گردد
سپه غم بر من تازد
دل من از پاي اندازد
شب هجران جانم سوزد
غم دوري كارم سازد
چو زلف او شود پريشان احوالم
اواز: محمد رضا شجریان/محمود محمودی خوانساری
بخش نخست
اهنگ: حسین علیزاده
شعر: فریدون مشیری
به کجاها برد این امید ما را؟
نشد این عاشق سرگشته صبور
نشد این مرغک پربسته رها
به کجا می روم یارا؟ به کجا می برد مارا؟
ره این چاره ندانم به خدا؛نشود دل نفسی از تو جدا
... به هوایت همه جا در همه حال
به امیدی بگشایم شب و روز پر و بال
غم عشقت دل ما را
به کجاها برد بالا؟
بخش دوم
اواز: محمود محمودی خوانساری
همنواز اواز: فرهنگ شریف
غزل اواز: هوشنگ امیر ابتهاج ( سایه)
نشود فاش کسی آنچه میان من و توست
تا اشارات نظر نامه رسان من توست
گوش کن با لب خاموش سخن می گویم
پاسخم گو به نگاهی که زبان من و توست
نشود فاش کسی آنچه میان من و توست
تا اشارات نظر نامه رسان من توست
گوش کن با لب خاموش سخن می گویم
پاسخم گو به نگاهی که زبان من و توست
روزگاری شد و کس مرد ره عشق ندید
حالیا چشم جهانی نگران من و توست
گرچه در خلوت راز دل ما کس نرسید
همه جا زمزمه عشق نهان من و توست
گو بهار دل و جان باش و خزان باش ،ارنه
ای بسا باغ و بهاران که خزارن من و توست
این همه قصه فردوس و تمنای بهشت
گفت و گویی و خیالی ز جهان من و توست
نقش ما گو ننگارند به دیباچه عقل
هرکجا نامه عشق است نشان من و توست
سایه زاتشکده ماست فروغ مه مهر
وه از این آتش روشن که به جان من و توست
اواز: محمد رضا شجریان
همنواز اواز: لطف الله خان مجد
غزل اواز: سایه ( امیر هوشنگ ابتهاج)
اهنگ: شور
وقت است که بنشینی و گیسو بگشایی
تا با تو بگویم غم شب های جدایی
بزم تو مرا می طلبد ، آمدم ای جان
من عودم و از سوختنم نیست رهایی
تا در قفس بال و پر خویش اسیرست
بیگانه ی پرواز بود مرغ هوایی
با شوق سرانگشت تو لبریز نواهاست
تا خود به کنارت چه کند چنگ نوایی
عمری ست که ما منتظر باد صباییم
تا بو که چه پیغام دهد باد صبایی
ای وای بر آن گوش که بس نغمه ی این نای
بشنید و نشد آگه از اندیشه ی نایی
افسوس بر آن چشم که با پرتو صد شمع
در اینه ات دید و ندانست کجایی
آواز بلندی تو و کس نشنودت باز
بیرونی ازین پرده ی تنگ شنوایی
در اینه بندان پریخانه ی چشمم
بنشین که به مهمانی دیدار خود ایی
بینی که دری از تو به روی توگشایند
هر در که براین خانه ی ایینه گشایی
چون سایه مرا تنگ در آغوش گرفته ست
خوش باد مرا صحبت این یار سرایی
بخش اول
اواز: حسین قوامی/عبدالوهاب شهیدی
همنواز :فرهنگ شریف
اهنگ سه گاه : جواد بدیع زاده
ترانه سرا: نواب صفا
بخش دوم
اواز:عبدالوهاب شهیدی
اهنگ سه گاه:فرامرز پایور
غزل اواز: حضرت حافظ
ای که در کشتن ما هیچ مدارا نکنی سود و سرمایه بسوزی و محابا نکنیرنج ما را که توان برد به یک گوشه چشم شرط انصاف نباشد که مداوا نکنیای که در کشتن ما هیچ مدارا نکنیدیده ما چو به امید تو دریاست چرا به تفرج گذری بر لب دریا نکنی بر تو گر جلوه کند شاهد ما ای زاهد از خدا جز می و معشوق تمنا نکنیای که در کشتن ما هیچ مدارا نکنیحافظا سجده به ابروی چو محرابش بر که دعایی ز سر صدق جز آن جا نکنیای که در کشتن ما هیچ مدارا نکنی سود و سرمایه بسوزی و محابا نکنی
اواز: محمد رضا شجریان
همنواز اواز: اسدالله ملک
اهنگ: مخالف سه گاه
غزل اواز: حضرت مولانا
به جانان جان رها کردیم و رفتیم
که کردست این که ما کردیم و رفتیم
ز خود امید کلی برگرفتیم
توکل بر خدا کردیم و رفتیم
چو اینجا جایگاه خود ندیدیم
شبی ناگه هوا کردیم و رفتیم
زبهر دوست ما را پیرهن پوش
زدست دل هوا کردیم ورفتیم
اگر با ما صفا داری وگرنه
به ترک ماجرا کردیم و رفتیم
هرآنکس کو جفا می گفت مارا
کنون وی را دعا کردیم و رفتیم
دریغا دریغا دریغا صحبت یارای رفتن
به ناکامی رها کردیم ورفتیم
خیالش را به پیش شمس تبریز
دریغ ورهنما کردیم ورفتیم
اواز: محمود محمودی خوانساری/محمد رضا شجریان
بخش اول: اواز محمودی خوانساری
با همکاری: حبیب الله بدیعی/منصور صارمی
غزل اواز:قاانی
دل شکسته من اهش ار اثر دارد
دعا کنم که خدایش شکسته تر دارد
دلم به زلف تو اهی کشید وجانم سوخت
درست شد که به شب اه دل اثر دارد
بدین امید دلم در رهت به خاک افتاد
که خم شود سر زلفت زخاک بر دارد
زسیم اشک وزر چهره ام توان دانست
که شهر عشق گدایان معتبر است
بخش دوم: اواز محمد رضا شجریان
تصنیف قدیمی شعر از عارف قزوینی
با همکاری گروه نوازندگان اوا
دلم دلم دلم را بردی به که گویم یار
غمم غمم غمم نخوردی زچه جویم یار
سرو روانم دردت به جانم
گر یار من بر افکند
از رخ نقاب رویش
عالم بهم بر میزند
از انقلاب مویش
سرو روانم ارام جانم
بی تو نمانم دردت به جانم
اواز: علی اصغر شاهزیدی
کلام: حکیم طوس فردوسی
اهنگ همایون : علی تجویدی
همنوازان: علی تجویدی/هابیل علی اف /جهانگیر ملک
به اهتمام: فریدون شهبازیان
بناهای آباد گردد خراب ز باران و از تابش آفتاب
پی افکندم از نظم کاخی بلند که از باد و باران نیابد گزند
برین نامه بر عمرها بگذرد بخواند هر آن کس که دارد خرد
بسی رنج بردم بدین سال سی عجم زنده کردم بدین پارسی
جهان کرده ام ازسخن چون بهشت از این بیش تخم سخن کس نکشت
چو این نامور نامه آمد به بن ز من روی گیتی شود پر سُخُن
نمیرم از این پس که من زنده ام که تخم سخن را پراکنده ام
هرآن کس که دارد هـُش و رای ودین پس از مرگ، بر من کند آفرین
پیش از این گر سخن از نغمه داودی بود