ترانه
اواز: داریوش رفیعی
کی از دل من میرود ارزوی شیرین
کی از زبانم می فتد گفتگوی شیرین
از خاطرم کی میرود یاد روی شیرین
دارم دلی افتاده در دام موی شیرین
پایم ز ره درمانده در جستجوی شیرین
گمراه وسرگردان شدم من به کوی شیرین
شیرین من هرگز مبین ظاهر خموشم
ظاهر خموش ودر نهان همچو می به جوشم
یکشب بیا ای ماه من سر بنه به دوشم
این ترانه توسط یکی از دانشجویان جناب دکتر خرم ابادی زاد از روی صفحه تبدیل شده است که از هردو عزیز سپاسگزارم