گلبانگ

اواز: حسین قوامی

ترانه: مرضیه

به اهتمام: روح الله خالقی

با همکاری هنرمندان:مرتضی محجوبی/حبیب الله بدیعی

گوینده: روشنک

مطلع ترانه: شعر واهنگ علی اکبر خان شیدا

وعده كردي  وعده كردي

  لب لعلت را ببوسم

لب لعل نمكينت به مثال غنچه تر

 ديشب بر ما بود  بر ما بود يار من

چقدر با وفا  بود  باصفا بود يار من

قد رعناش رو ببين     زلف  چلیپاش رو ببين

بشکند  یا نشکند   آخر دل آواره  را

 ببوسم يا نبوسم    لعل بت مهپاره را

ديشب بر ما بود    بر ما بود يار من   

  چقدر با وفا  بود   باصفا بود يار من

 ديريست كه دلدار سلامي نفرستاد      

       ننوشت كلامي و  پيامي نفرستاد

فرياد كه آن ساقي شكر لب شيرين         

  دانست كه مخمورم و جامي نفرستاد

اي  حبيب من    اي طبيب من     

     عشق روي تو شد نصيب من

اي نگار من   گلزار من          

    شرح عشق تو شد شعار من

مطلع مثنوی

بیا ساقی ان اتش تابناک

که زردشت می جویدش زیر خاک

به من ده که در کیش رندان مست

چه اتش پرست وچه دنیا پرست