دریافت برنامه

 

زدلبرم که رساند نوازش قلمی

کجاست بیک صبا گر همه کند کرمی

قیاس کردم وتدبیر عقل در ره عشق

چو شبنمی است که بر بحر می کشد رقمی

حدیث چون وچرا در سر دهد ای دل

بیاله گیر وبیا ساز عمر خویش دمی

طبیب راه نشین درد عشق نشناسد

برو به دست کن ای مرده دل مسیح دمی

دلم گرفت زسالوس وطبل زیر گلیم

به انکه بر در میخانه برکشم علمی

نمی کنم گله ای لیک ابر رحمت دوست

به کشته زار جگر تشنگان نداد نمی

چرا به یکی قندش نمی خرند ان کس

که کرد صد شکر افشانی از نی قلمی

دوام عیش و تنعم نه شیوه ی عشق است

اگر معاشر مایی بنوش نیش غمی