به یاد نورالدین رضوی سروستانی
ارغوان این چه رازیست که هربار بهار با عزای دل ما می اید
هشتم اردیبهشت ماه یاد اور پرواز غمگینانه هنرمند دیگری از تبار این سرزمین اهورایی است هنرمندی که غریبانه زیست ومظلومانه پرکشید.
به یاد استاد نورالدین رضوی سروستانی
اواز:نورالدین رضوی سروستانی
همنواز: داریوش طلایی
کلام: مولانا
ای دلبر زیبای من
ای سرو خوش بالای من
لعل لبت صهبای من
آن دل که بردی ، باز ده
افتاده ام در کوی تو
پیچیده ام بر موی تو
مست رخ نیکوی تو
آن دل که بردی ، باز ده
روانش شاد ویادش همواره گرامی باد.
+ نوشته شده در جمعه ۸ اردیبهشت ۱۳۹۱ ساعت ۱۲:۰ ق.ظ توسط محسن
|
پیش از این گر سخن از نغمه داودی بود