خصوصی

اواز: محمد رضا شجریان

همنواز: علی تجویدی

کلام: پیر پارس

در ان چمن که نسیمی وزد ز طره دوست

چه جای دم زدن ناقه های تا تاریست

+ نوشته شده در دوشنبه ۲ آبان ۱۳۹۰ ساعت ۱۱:۱۶ ق.ظ توسط محسن |

پیش از این گر سخن از نغمه داودی بود
پیش ما نغمه همان نغمه محمودی بود
بال بگشود چو با نغمه سازش اواز
صوت او صوت خداوندی ومعبودی بود

گلبانگ