گلبانگ

 وقت است که بنشینی وگیسو بگشایی

تا باتو بگویم غم شب های جدایی

بزم تو مرا می طلبد امدم ای جان

من عودم و از سوختنم نیست رهایی

با شوق سرانگشت تو لبریز نواهاست

تا خود به کنارت چه کند چنگ نوایی

عمریست که ما منتظر باد صباییم

تا بو که چه پیغام دهد باد صبایی

افسوس بر ان چشم که درپرتو صد شمع

در ائینه ات دیدو ندانست که کجایی

در ائینه بندان پریخانه چشمم

بنشین که به مهمانی دیدار خود ایی

بینی که دری از تو به رویت بگشایند

هر دری که براین ائینه خانه بگشایی

چون سایه مرا تنگ در اغوش گرفته است

خوش باد مرا صحبت این یار سرایی

بارگذاری شده در سایت پارسا اسپیس